Elias Canetti - Auto da Fe
Ostatnio po latach zabierania się do lektury przeczytałam Auto da Fe (w oryginale Die Blendung - czyli Oślepienie albo Zaślepienie co moim zdaniem lepiej pasuje). Książka była ciężka, napisana w oryginale trudnym językiem (nie wiem jak po polsku tłumacz sobie poradził, bo nie miałam okazji), kilka razy miałam ochotę ją odłożyć, ale dobrnęłam do końca i zdecydowanie nie żałuję.
Książka opisuje zaślepienie ludzi poprzez jakieś idee albo marzenia. Myśli bohaterów krążą wokół pewnych iluzji, co powoduje ich oślepienie na resztę świata i życia. Główny bohater dr Peter Kien - największy sinolog swoich czasów, znający 12 języków erudyta i posiadacz 27 500 tomowej biblioteki nie widzi świata poza swoimi książkami. Zbyt zapatrzony w siebie i dumny odcina się od społeczeństwa, zwykłe pytania o drogę uważa za szczyt bezczelności, śmierć ludzi znaczy dla niego tyle co nic, jedyne co go rusza to niszczenie bądź palenie książek. Żyje on we własnym świecie, uważając że wszyscy inni są głupsi od niego, przez to odmawia prowadzenia zajęć na uczelni. Posiadając ogromną wiedzę pozostaje on osobą życiowo wyjątkowo głupią. Nie jest w stanie poznać charakteru ludzi, słowa innych interpretuje po swojemu, a prawdy nie przyjmuje, jeśli stworzył sobie jej iluzję. Jest postacią niezwykle denerwującą z powodu swojej głupoty.
Kolejną bohaterką książki jest Theresa, najpierw gospodyni a następnie żona Kiena. Kobieta po 50tce, która wierzy, że wygląda na 30 lat i stanowi obiekt adoracji wszystkich mężczyzn w mieście. Brzydka i głupia, nie dopuszcza do siebie słów krytyki ani prawdy o tym jaka jest naprawdę. Przez niezwykłą dbałość o czytaną książkę oczarowuje Kiena, który jej się oświadcza. Ich życie małżeńskie jednak nie istnieje przez impotencję Kiena. Theresa owłądnięta jest ideą zdobycia młodszego kochanka poprzez zdobycie pieniędzy Kiena, jednakże gdy kwota w testamencie okazuje się za niska dopisuje ona dodatkowe zera, żyjąc iluzją magicznego rozmnożenia. Jest to również postać zaślepiona i denerwująca. Charakteryzuje ją staromodna wykrochmalona niebieska spódnica, która według niej podkreśla jej pozorną atrakcyjność.
Innym bohaterem jest Dozorca (Hausbesorger), mający obsesję na punkcie i różnych sposobach bicia. Całe jego życie obraca się wokół możliwości wymierzenia sprawiedliwości pięściami, a mimo to momentami jest najbardziej trzeźwo myślącą postacią w książce. W przeważającej jednak mierze zaślepiony jest własną siłą i pozornym prawem, które chce stanowić.
Następnym bohaterem jest Fischerle - garbaty karzeł, samozwańczy mistrz świata w grze w szachy. Ta postać to intrygant i dwulicowy przyjaciel. Karmi Kiena opowieściami o pożeraczu książek, by dostać jego pieniądze. Jego głównym celem jest wyjazd do Ameryki, gdyż uważa on, że tam od razu osiągnie sukces.
Książka prezentuję tragedię zaślepionego umysłu. Ukazuje jak złudna idea doprowadza bohaterów do upadku i odpowiada za ich nieszczęście. Mądrość wyniesiona z książek i brak edukacji zrównują się w jednakowym poziomie ludzkiej głupoty. Powieść ta jest świetnym studium charakterów ludzkich i choć nie jest łatwa, to zdecydowanie ją polecam.
Książka opisuje zaślepienie ludzi poprzez jakieś idee albo marzenia. Myśli bohaterów krążą wokół pewnych iluzji, co powoduje ich oślepienie na resztę świata i życia. Główny bohater dr Peter Kien - największy sinolog swoich czasów, znający 12 języków erudyta i posiadacz 27 500 tomowej biblioteki nie widzi świata poza swoimi książkami. Zbyt zapatrzony w siebie i dumny odcina się od społeczeństwa, zwykłe pytania o drogę uważa za szczyt bezczelności, śmierć ludzi znaczy dla niego tyle co nic, jedyne co go rusza to niszczenie bądź palenie książek. Żyje on we własnym świecie, uważając że wszyscy inni są głupsi od niego, przez to odmawia prowadzenia zajęć na uczelni. Posiadając ogromną wiedzę pozostaje on osobą życiowo wyjątkowo głupią. Nie jest w stanie poznać charakteru ludzi, słowa innych interpretuje po swojemu, a prawdy nie przyjmuje, jeśli stworzył sobie jej iluzję. Jest postacią niezwykle denerwującą z powodu swojej głupoty.
Kolejną bohaterką książki jest Theresa, najpierw gospodyni a następnie żona Kiena. Kobieta po 50tce, która wierzy, że wygląda na 30 lat i stanowi obiekt adoracji wszystkich mężczyzn w mieście. Brzydka i głupia, nie dopuszcza do siebie słów krytyki ani prawdy o tym jaka jest naprawdę. Przez niezwykłą dbałość o czytaną książkę oczarowuje Kiena, który jej się oświadcza. Ich życie małżeńskie jednak nie istnieje przez impotencję Kiena. Theresa owłądnięta jest ideą zdobycia młodszego kochanka poprzez zdobycie pieniędzy Kiena, jednakże gdy kwota w testamencie okazuje się za niska dopisuje ona dodatkowe zera, żyjąc iluzją magicznego rozmnożenia. Jest to również postać zaślepiona i denerwująca. Charakteryzuje ją staromodna wykrochmalona niebieska spódnica, która według niej podkreśla jej pozorną atrakcyjność.
Innym bohaterem jest Dozorca (Hausbesorger), mający obsesję na punkcie i różnych sposobach bicia. Całe jego życie obraca się wokół możliwości wymierzenia sprawiedliwości pięściami, a mimo to momentami jest najbardziej trzeźwo myślącą postacią w książce. W przeważającej jednak mierze zaślepiony jest własną siłą i pozornym prawem, które chce stanowić.
Następnym bohaterem jest Fischerle - garbaty karzeł, samozwańczy mistrz świata w grze w szachy. Ta postać to intrygant i dwulicowy przyjaciel. Karmi Kiena opowieściami o pożeraczu książek, by dostać jego pieniądze. Jego głównym celem jest wyjazd do Ameryki, gdyż uważa on, że tam od razu osiągnie sukces.
Książka prezentuję tragedię zaślepionego umysłu. Ukazuje jak złudna idea doprowadza bohaterów do upadku i odpowiada za ich nieszczęście. Mądrość wyniesiona z książek i brak edukacji zrównują się w jednakowym poziomie ludzkiej głupoty. Powieść ta jest świetnym studium charakterów ludzkich i choć nie jest łatwa, to zdecydowanie ją polecam.
Komentarze
Prześlij komentarz