14:57 do Czyty - o Rosji w paru reportażach

Po książkę Pana Igora Miecika sięgnęłam trochę przypadkiem, a trochę celowo. Przypadkiem, gdyż nie miałam pojęcia, że autor publikował zawarte w niej reportaże na łamach lubianej przez mnie "Polityki", celowo, gdyż drugi kierunek mojej edukacji domaga się co jakiś czas powrotu do tego co rosyjskie.

"14:57 do Czyty" to tytuł książki oraz pierwszego reportażu, traktującego o podróży koleją transsyberyjską, która zapewne jest marzeniem każdego rusofila. Autor obserwuje zdarzenia z boku, nie ingeruje, nie zadaje pytań, tylko pozwala pasażerom tworzyć swoje własne opowiadanie. Przy okazji przybliża czytelnikowi realia takiej podróży, wraz z jej jasnymi i ciemnymi stronami.

Każdy z reportaży ma krótką formę. Poszczególne bloki tekstu są krótkie, idealnie dostosowane do formatu tygodnika, z myślą o którym powstawały. Niektóre z historii są ciekawe, inne nudzą. Mnie obecnie najbardziej fascynowały reportaże o życiu codziennym Rosjan, a najmniej zainteresowały  te poruszające temat wojska (z wyjątkami - reportaż o rodzinach marynarzy Kurska był jednym z lepszych), weteranów i współczesnych gladiatorów.

Dowiedziałam się paru nowych rzeczy związanych z czasami ZSRR oraz historią najnowszą Rosji. Autor przemieszcza się przez cała Rosję, jest na Syberii, w Moskwie, Nowosybirsku, opisuje również "zapalne" rejony Kaukazu i republiki jak Osetia Południowa. Nie pomija przy tym ludzi, którzy w tych miejscach mieszkają i pozwala im przedstawić ich wersję zdarzeń.

Rosja jest krajem fascynującym, nie dającym zamknąć się w jednej definicji. Składa się z tylu republik i narodów, że nigdy nie można stwierdzić, że wie się o niej wszystko. Rożni ludzie, religie, mentalności, kultury i języki.

Książka napisana jest dobrze, ale czytając musiałam ją sobie dawkować. Niestety nie jest to pozycja na miarę Kapuścińskiego albo Badera od której nie można się oderwać, ale jeśli interesuje was największy kraj świata, na pewno warto ją przeczytać.