Myszy i ludzie - John Steinbeck

Steinbeck jest jednym z moich ulubionych pisarzy. Sięgając po jego książki, mam pewność, że nie będę zawiedziona. Myszy i ludzie, to jedna z najpopularniejszych pozycji tego autora.

Jest to bardzo krótka lektura, raptem 120 stron i całkiem spora czcionka. Krótka ale treściwa. Steinbeck wciąga czytelnika w przedstawiony świat, pozwala mu wejść i patrzeć na postaci z boku. Jego bohaterowie to prości ludzie, którzy mają swoje marzenia do których realizacji dążą, a chęć ich urzeczywistnienia nadaje ich życiu sens.

Bohaterowie są z natury dobrzy, natomiast życie popycha ich do czynów, które nie zawsze są zgodnie z ich charakterem.

To piękna opowieść, przesycona magicznym klimatem, o zaskakującym finale.

Mamy znowu skąpaną w słońcu Kalifornię, dwóch przemierzających te ziemię w poszukiwaniu pracy przyjaciół - obrotnego Georga oraz przygłupiego, lecz dobrodusznego Leniego, który w ogromnym i silnym ciele skrywa umysł dziecka.
George szuka spokoju i niezależności, a mimo tego jest przywiązany do Leniego, który sam nie poradziłby sobie w świecie. Prowadzi go i opiekuje się jak dzieckiem, besztając i wydajać rozkazy. Lenie szuka piękna, przyjaźni i miłości, żyje marzeniem o królikach. Jest jak bezbronne dziecko, które słucha poleceń, ale też przekornie się im przeciwstawia i nie jest w stanie racjonalnie myśleć w stresowych sytuacjach.
Autor perfidnie bawi się ich losem, ale robi to w sposób tak fascynujący, że trudno oderwać się od tego krótkiego dzieła. Całość robi wrażenie, odkrywamy metafory autora, ukryte przesłanie i drwinę z przewrotności ludzkiego losu.

Napisanie czegokolwiek więcej mogłoby zepsuć wam lekturę.

Zdecydowanie polecam! 8/10