O książkach

Hebrydy zachodnie, czyli wyspy na północnym zachodzie Szkocji. Zimne, kamienne, surowe pustkowia. Na Lewis, największej wyspie archipelagu akcję pierwszej części  swojej trylogii umieścił Peter May. Wyspiarze mówią w języku gaelickim, a angielski jest dla nich obcy. Z tym miejscem zetknęłam się już przy okazji "Zapisane w Kościach" Simona Becketta, gdzie element izolacji spotęgował niebezpieczeństwo i zbrodnie ujęte w tym kryminale. Tam Lewis była wyspą przesiadkową, tutaj jest głównym miejscem w którym rozgrywa się historia. Na wyspę wraca po wielu latach Fin Mcleod, teraz ciężko doświadczony przez los policjant z Edynburga, a kiedyś rodowity mieszkaniec wyspy Lewis. Zostaje przysłany, gdyż popełniona na Lewis zbrodnia jest bardzo podobna do morderstwa, które miało miejsce w Edynburgu - człowiek został powieszony i wypatroszony.  Ofiarą na Lewis jest znany ze swojej siły wyspiarz o pseudonimie Angel, dawny prześladowca Fina i jego kolegów ze szkoły podstawowej. P

Stephen King to autor, który rocznie wydaje przynajmniej dwie książki. Większość to jednak gatunek, w którym uważany jest za króla - thriller/horror z elementami paranormalnymi. Właśnie ten element nadnaturalności i ukrytego w świecie zła czyni jego książki fascynującymi. Pan Mercedes to kryminał, co nijak ma się do uniwersum literackiego do jakiego przyzwyczaił nas mistrz. W książce jest ukazane zło, ale jest ono zupełnie naturalne i ludzkie. Mamy historię, która mogła się wydarzyć gdzieś na świecie. Tytułowy Pan Mercedes to czarny charakter książki, dwudziestoparoletni mężczyzna pracujący na dwa etaty w zawodach poniżej swoich możliwości intelektualnych, mieszkający na co dzień w nędzny domu na przedmieściach z matką alkoholiczką który w niezgodzie na los jaki go dotknął, albo też wykazując symptomy jakieś choroby psychicznej lubi krzywdzić ludzi. Jego przezwisko wzięło się stąd, iż pewnego dnia wszedł w posiadanie dużego srebrnego Mercedesa i z premedytacją wjechał w tłum cz

Pierwszy raz o Pani Bovary usłyszałam jako nastolatka w szkole średniej. Moja nauczycielka polonistyki opowiadała nam z zachwytem o tej książce, nie miałam okazji jednak wtedy jej przeczytać, gdyż nie była w kanonie, a jakoś nikogo nie kusiło czytanie lektur ;). Z perspektywy czasu, uważam że dobrze się stało. Pani Bovary to książka o dojrzałej kobiecie, która szuka swojego szczęścia i miejsca w świecie. Jej czyny i wybory są działaniami osoby, która ma już pewne doświadczenie, a jednak podejmuje ryzyko. W wieku 30+ lat lektura sprawiła mi sporą przyjemność, obawiam się, że nie byłabym w stanie zrozumieć całego potencjału tego dzieła, mając o połowę lat mniej. Emma Bovary chce żyć w świecie jaki zna z romantycznych powieści, wielkomieszczaństwa i arystokracji. Gdzie porywy serca są na porządku dziennym, bale organizuje się co parę dni, a ludzie spędzają czas na romansach i kontemplacji otaczającego świata. Pani Bovary jest na wskroś romantyczna. Marzy o życiu, które nie jest je