O książkach

Czytałam poprzednią książkę autora - Oczyszczenie - i chociaż czasami była ciężka w odbiorze, to jednak klimat oraz historia sprawiały, że chętnie przewracałam kolejne strony. W tym przypadku mimo, że język powieści i ogólna atmosfera końca XVIII wieku nie uległy zmianie, sposób prowadzenia narracji i czasowe wymieszanie wątków, sprawiły, że powieść jest nudna. Głównym bohaterem książki jest James Dyer - genialny lekarz, odporny na ból. Jego historię poznajemy w różnych etapach życia. Czasy po śmierci mieszają się z dzieciństwem, wiekiem dojrzałym, aby wrócić do samego momentu kresu życia. Kolejne części książki skupiają się na innym wycinku z jego życia, co chociaż stylistycznie jest ciekawe, jednakże lekko zaburza odbiór historii. Bohater przedstawiony na różnych etapach życia jest odmienionym człowiekiem. Za każdym razem jest inny, a przez to trudno wyrobić sobie o ni jedną opinię.  Do czasu aż poznał czym jest ból żył w świecie bez cierpienia, ale też przyjemności, radośc

To moje pierwsze literackie spotkanie z tym autorem. Na książkę trafiłam zachęcona zestawianiem najciekawszych książek na jesień. Sam temat średnio mi pasował. Do tego tekst na okładce wskazywał, że to historia romantyczna na tle obozu koncentracyjnego z udziałem osoby trzeciej. Bzdura! Gdyż owszem, trochę historii romantycznej, ale ktoś spodziewający się rzewnego romansu będzie srogo zawiedziony. Zamieszany w romans skazaniec obozu, raczej ma mała rolę w samej historii miłosne, a za to jest cennym "dodatkiem" do reszty akcji. Akcja książki toczy się w ciężkich czasach w strasznym miejscu. Oświęcim/Auschwitz rok 1942 i 1943, połowa Drugiej Wojny Światowej. Niemcy po pokonaniu Francji i ataku na Rosję czują się panami świata. Sytuacja polityczna jednak się zmienia, a zawirowanie historii rzuci bohaterów w różne miejsca. Angelus "Golo" Thomsen - oficer SS odpowiedzialny za rozwój produkcji w Buna-Werke, zauważa na ulicy żonę komendanta obozu - Hannach Doll.

Ucieszyłam się, gdy w zapowiedziach wydawnictwa znalazłam kolejną książkę mojego ulubionego reportażysty. Temat jak najbardziej adekwatny do specjalizacji autora - opis sytuacji mieszkaniowej w Polsce. To kwestia dla wielu osób znajoma i bardzo trudna. Ciężko wskazać kogoś, kto nie jest związany kredytem na X lat za przywilej zajmowania parudziesięciu metrów kwadratowych, które tylko w teorii może nazwać "moim mieszkaniem". Książka jest podzielona na dwie części. Pierwszą historyczną, opisującą problemy na rynku mieszkaniowym w Warszawie w okresie dwudziestolecia międzywojennego i drugą, współczesne problemy związane z mieszkaniem. Zaczyna się bardzo ciekawie. Autor przedstawia kwestię, z którą nie spotkałam się wcześniej - że Warszawa okresu dwudziestolecia przedstawiana jest jako Paryż północy - zarówno we współczesnych filmach jak i ówczesnej literaturze, tworzonej przez dobrze sytuowanych mieszkańców kamienic. Opisuje falę samobójstw jaka przetoczyła się przez Warsza

Do nowej części Millenium podeszłam na chłodno. Nie zaliczam się do fanatyków Stiega Larssona, raczej podobały mi się jego powieści, ale nie ekscytowałam się nową częścią. Ominęły mnie też informacje o konflikcie między spadkobiercami autora a jego wieloletnią partnerką. Po najnowszą część przygód Lisbeth Salander i Michaela Bloomkvista sięgnęłam dopiero parę miesięcy po premierze. Na samego autorka nie zwróciłam zbyt wielkiej uwagi. Do dziś mam problem z  jego nazwiskiem, które za każdym razem przekręcam. "Co nas nie zabije" spodobało mi się. Widać, że Pan Lagercrantz stała się zachować oryginalny styl cyklu i jego klimat. Schematy zachowania bohaterów też są tożsame z poprzednimi częściami a sama akcja stanowi zgrabne nawiązanie do "Zamku z piasku..." z dodatkiem nowych kwestii politycznych. Początek powieści wydaje się nieśmiały, to delikatna gra z czytelnikiem z pytaniem, czy zyska jego akceptację. Później jednak intryga rozwija się na tyle, że trudno s

Powieść została mi polecona. Robiłam zakupy w mojej ulubionej lokalnej księgarni, gdy pan Właściciel, który jest tam od lat zgoła 20 zapytał mnie, czy czytałam już "Ostatnią arystokratkę", którą bardzo poleca jako miłą i lekką lekturę. Nie czytałam, przejrzałam i cena ponad 30zł za coś napisanego dużą czcionką lekko mnie zmroziła. Wtedy nie kupiłam, ale trafiłam na książkę na promocji jednej z e-księgarni w ramach dnia "czeskiego", gdy na mój czytnik trafił ebook w cenie ok. 11zł. Przeczytałam ją w miarę szybko po zakupie, co zdarza mi się raczej rzadko :) Miałam ochotę na coś lekkiego i zabawnego, żeby odreagować stres w pracy. Książka idealnie spełniła swoje zadanie. Zaliczyłam kilka wybuchów śmiechu w busie i znacznie poprawiłam sobie humor. "Ostatnia arystokratka" jest lekka, zabawna, szalona. Nie jest to nic ambitnego i należy czytać ją z przymrużeniem oka. Jest jak kabaret w wersji książkowej. Humor jest prosty, idealnie dopasowany do hi

"Umrzeć po raz drugi" to najnowsza część w cyklu Rizolli/Isles, trzyma typowy dla Pani Gerritsen i tego cyklu wysoki poziom. Czyta się szybko, intryga kryminalna jest ciekawa. Ot poprawna powieść, dla fanów autorki - tzw. bezpieczny wybór, przy którym nie musimy się bać, że wylądujemy w busie z nudną książką :) Akcja tym razem toczy się w Bostonie oraz w Afryce, a konkretnie w trakcie prywatnego Safari grupki osób i ich przewodników w Botswanie. Safari, które miało być życiową przygodą staje się coraz posępniejszą walką o przeżycie. Kolejni uczestnicy giną zabici przez dzikie koty... Parę lat później w Bostonie znany taksydermista zostaje znaleziony powieszony za nogi i wypatroszony, jak zwierzęta które preparuje. Trop wiedzie do rzadkiego futra pantery śnieżnej, które zostało skradzione z domu ofiary. Tropiąc szlak dzikich kotów Jane Rizolli oraz Maura Isles natrafiają na kolejne podobne ofiary, a szlak śladów zbrodni zatacza coraz większe kręgi w coraz dalszych zak