Katarzyna Puzyńska - Trzydziesta pierwsza | Z jednym wyjątkiem | Utopce

Trudno oderwać mi się od cyklu Pani Katarzyny Puzyńskiej. Przeczytam jeden kryminał i mimo stosu innych książek na półkach i na czytniku, nie mogę się powstrzymać i sięgam po kolejny. Zapewniają mi idealną rozrywkę i wypełnienie czasu.

Odkryłam autorkę niedawno, bo w marcu 2016 - co w sumie dobrze się składa, gdyż na najnowsza powieść - Łaskuna - nie musiałam długo czekać :)

Trzydziesta pierwsza  

To trzecia książka z cyklu. W mojej opinii najlepsza.

Jak i w innych częściach serii, akcja dzieje się w przeszłości i w teraźniejszości. 

W lasku koło Lipowa znajdują się opuszczone budynki po sekcie, która działała tam w latach 60. Fanatyczny przywódca sekty doprowadził wszystkich swoich wyznawców do masowego samobójstwa, a ich zwłoki odkryto w "Nawiedzonym Lasku".

Do Lipowa przybywa doktor socjologii, który pisze pracę na temat sekty. Zamieszkuje w pensjonacie "Wrzosy". Właściciel pensjonatu to wdowiec po policjantce, która zginęła w pożarze w latach 90-tych, w którym ratując koleżankę zginęli również ojcowie dwóch policjantów z Lipowa - Daniela oraz Pawła.

Stare rany odżywają, gdyż z więzienia wychodzi podpalacz, który ma zamieszkać u swojej matki w Lipowie i codziennie odwiedzać policjantów na posterunku.

Kilka dni po jego przyjeździe w płomieniach ginie jego brat...

Autorka świetnie buduje akcje, spaja stare zbrodnie ze współczesnymi. To książka bez komisarz Kopp, w której bohaterowie sami muszą uporać się z uprzedzeniami, traumą i mimo swego nastawienia znaleźć winnego nowych zbrodni.

Zdecydowane 4,5/5

Z jednym wyjątkiem

Co ma wspólnego mistrz szachowy z połowy XIX wieku ze współczesnymi morderstwami? Takie pytanie zadajemy sobie od początku książki, gdyż autorka swoim zwyczajem prowadzi dwie historie - tą zamierzchła i tą współczesną.

We wiosce opok Lipowa kobieta zaniepokojona brakiem kontaktu z sąsiadką wchodzi do jej domu i znajduje ją martwą. Ratowniczka medyczna podejrzewa, że śmierć nastąpiła z użyciem czynników zewnętrznych, a nie przez zawał serca. Zostaje zaalarmowana policja z Brodnicy oraz policjanci z Lipowa.

Okazuje się, że martwa kwiaciarka to pierwsza z tajemniczych ofiar. W miejscu śmierci zawsze znajduje się szachownica i czarne pióro, a na ciele ofiary jest tajemniczy tatuaż oznaczający kolejny ruch szachowy.

Policjanci muszą znaleźć powiązania między kolejnymi ofiarami, ale napotykają na ścianę milczenia i kłamstw.

Akcja poprowadzona jest dobrze, ale jej rozwiązanie wydaje mi się trochę dziwne - zbyt dużo tu teatralności. 

Przeczytać jednak warto: 3/5

Utopce

Piąta książka w cyklu i najdziwniejsza.

W dziwnej, położonej w środku lasu wsi Utopce mieszka była gwiazda filmowa z mężem Tadeuszem prowadzącym badania toksykologiczne i dwojgiem synów - Wojtkiem i Olafem. Znudzona życiem na wsi Gloria chce otrzymać na swoje urodziny altanę, w której mogłaby urządzić przyjęcie dla całej wsi.

W trakcie budowania altany, starszy syn pary Wojtek, wraz z kolegami znajdują kości wyglądające na pochówek wampiryczny. We wsi, która jeszcze mocno wierzy w stare słowiańskie demony, rozpętuje się histeria, dzieląc mała miejscowość na dwie frakcje - popierających aktorkę oraz popierających jej sąsiadkę, Czesławę, która nawołuje do pochowania wampira i straszy jego klątwą.

Po kilku dniach od wydarzenia w tajemniczych okolicznościach znikają Wojtek i Tadeusz, a w altanie zostają znalezione pocięte i pokrwawione ubrania tej dwójki, ułożone w kosteczkę oraz dziwne ślady, wyglądające jak kły wampira.

Współcześnie - okazuje się, że ta niewyjaśniona zbrodnia zostaje przedmiotem nieformalnego śledztwa, zleconego przez komendanta - Olafa wybranym policjantom z Lipowa i Klementynie.

Prowadzenie badań i przesłuchań po 30 latach od wydarzeń jest niezwykle trudne. Do tego wiele spraw prywatnych ma wpływ na decyzje i postępowanie policjantów.

Sama akcja momentami jest wyjątkowo dziwna. Ta książka wydaje się najmniej dopracowana ze wszystkich, zarówno pod kątem akcji jak i warsztatowo.

2/5