Egzorcysta - Wiliam Peter Blatty
Najpierw był film. Oglądany jeszcze w późnych latach 80 albo wczesnych 90-tych na zdobytej gdzieś kasecie video. Wyświetlony na obłędnej na tamte czasy wielkości - 32 calowym telewizorze z Panasonica, który rodzice w późnych latach 80-tych kupili w Peweksie. Film straszny i przerażający, szczególnie dla dziecka jakim wtedy byłam. Widziałam go bodajże raz i obraz dziewczynki z jej okręcającą się o 180 stopni głową na stałe wypalił się na moich siatkówkach.
Nie wiem czy, kiedykolwiek potem oglądałam raz jeszcze Egzorcystę. Miałam podejście po przeczytaniu książki, ale zupa z groszku i fioletowo-żółta charakteryzacja już nie robią takiego wrażenia. Tak jak i inne filmy, które w dzieciństwie zapierały dech w piersiach, oglądane obecnie (z paroma wyjątkami) rażą słabymi efektami specjalnymi i po latach wydają się infantylne.
Sięgając po książkę spodziewałam się, że przerazi mnie tak bardzo, że będę bała się wchodzić sama do nieoświetlonych pomieszczeń.
A tymczasem nie bałam się wcale, za to wkręciłam się bardzo szybko w przedstawioną historię. Egzorcysta to książka o opętaniu, ale nie jest tu powiedziane wprost, że coś takiego miało miejsce. Powieść ma około 350 stron, z czego zdecydowana większość opiera się na dociekaniach księdza a zarazem psychiatry Damiena Karrasa, czy Regan (12 letnia dziewczynka) jest chora psychicznie i manipuluje otoczeniem w oparciu o informacje jakie pozyskała, czy jednak została opętana i są jej potrzebne egzorcyzmy. Przynależący do zakonu jezuitów Damien stara się podejść do dziewczynki w sposób naukowy, gromadzi dowody, zbiera informacje i docieka.
Jednocześnie autor wplata w powieść elementy śledztwa i kryminału oraz przedstawia dramat matki dziewczynki.
Książka nie daje jednoznacznej odpowiedzi, czy faktycznie było to opętanie, czy choroba psychiczna, której manifestacja sprawiła, że otoczenie zaczęło dostrzegać rzeczy i zdarzenia których nie ma.
Czyta się świetnie.
Zdecydowanie polecam
4/5
Sięgając po książkę spodziewałam się, że przerazi mnie tak bardzo, że będę bała się wchodzić sama do nieoświetlonych pomieszczeń.
A tymczasem nie bałam się wcale, za to wkręciłam się bardzo szybko w przedstawioną historię. Egzorcysta to książka o opętaniu, ale nie jest tu powiedziane wprost, że coś takiego miało miejsce. Powieść ma około 350 stron, z czego zdecydowana większość opiera się na dociekaniach księdza a zarazem psychiatry Damiena Karrasa, czy Regan (12 letnia dziewczynka) jest chora psychicznie i manipuluje otoczeniem w oparciu o informacje jakie pozyskała, czy jednak została opętana i są jej potrzebne egzorcyzmy. Przynależący do zakonu jezuitów Damien stara się podejść do dziewczynki w sposób naukowy, gromadzi dowody, zbiera informacje i docieka.
Jednocześnie autor wplata w powieść elementy śledztwa i kryminału oraz przedstawia dramat matki dziewczynki.
Książka nie daje jednoznacznej odpowiedzi, czy faktycznie było to opętanie, czy choroba psychiczna, której manifestacja sprawiła, że otoczenie zaczęło dostrzegać rzeczy i zdarzenia których nie ma.
Czyta się świetnie.
Zdecydowanie polecam
4/5
Komentarze
Prześlij komentarz