Beduinki na Instagramie - Aleksandra Chrobak
Po odebraniu przesyłki od razu zabrałam się za lekturę, co też rzadko się zdarza. Szybko przeczytałam, dowiedziałam się paru ciekawych rzeczy, zainspirowana kupiłam sobie perfumy z nutką oudu i odłożyłam na półkę. Pewnie trafi jeszcze do paru znajomych jako luźna lektura na odsapnięcie.
Autorka najpierw pracowała jako stewardesa dla jednej z linii lotniczych krajów Zatoki, a później w jednym z urzędów w Dubaju. Spędziła w ZEA parę lat i poznała kraj od środka, dzięki znajomości z rdzennymi mieszkańcami. Opisuje życie codzienne w Emiratach, które pozornie wydają się tak bardzo europejskie i wyzwolone, a jednak panują w nich jeszcze stare beduińskie zwyczaje.
To przede wszystkim książka o kobietach i ich życiu. Czy to zamkniętych w willach i pałacach, gdzie twarz odsłonić mogą tylko w gronie kobiet, czy tych bardziej wyzwolonych, które ryzykują nawet romanse. Autorka przedstawia w jaki sposób można poznać czyjś numer telefonu i umówić się na potajemną randkę. Przedstawia kraj wielkich kontrastów, gdzie bogactwo styka się z biedotą robotników z Azji.
ZEA to kraj przede wszystkim przyjazny dla własnych obywateli, którzy od Państwa mogą dostać willę, spore wsparcie finansowe, zagwarantowane miejsca pracy ze sporo wyższym wynagrodzeniem niż emigracji, chociaż tak naprawdę nikt od nich tej pracy nie wymaga. Kraj petrodolarów gloryfikujący szejka, który wyprowadził Beduinów z namiotów do wierz ze szkła i stali.
Czyta się dobrze. Momentami wydaje się trochę chaotyczna, ale w ogólnej ocenie w porządku.
Przyjemna lektura na odprężenie.
3/5
Autorka najpierw pracowała jako stewardesa dla jednej z linii lotniczych krajów Zatoki, a później w jednym z urzędów w Dubaju. Spędziła w ZEA parę lat i poznała kraj od środka, dzięki znajomości z rdzennymi mieszkańcami. Opisuje życie codzienne w Emiratach, które pozornie wydają się tak bardzo europejskie i wyzwolone, a jednak panują w nich jeszcze stare beduińskie zwyczaje.
To przede wszystkim książka o kobietach i ich życiu. Czy to zamkniętych w willach i pałacach, gdzie twarz odsłonić mogą tylko w gronie kobiet, czy tych bardziej wyzwolonych, które ryzykują nawet romanse. Autorka przedstawia w jaki sposób można poznać czyjś numer telefonu i umówić się na potajemną randkę. Przedstawia kraj wielkich kontrastów, gdzie bogactwo styka się z biedotą robotników z Azji.
ZEA to kraj przede wszystkim przyjazny dla własnych obywateli, którzy od Państwa mogą dostać willę, spore wsparcie finansowe, zagwarantowane miejsca pracy ze sporo wyższym wynagrodzeniem niż emigracji, chociaż tak naprawdę nikt od nich tej pracy nie wymaga. Kraj petrodolarów gloryfikujący szejka, który wyprowadził Beduinów z namiotów do wierz ze szkła i stali.
Czyta się dobrze. Momentami wydaje się trochę chaotyczna, ale w ogólnej ocenie w porządku.
Przyjemna lektura na odprężenie.
3/5
W większości krajów GCC, państwo bardziej dba o obywatela, niż o ekspatę. To jest właśnie coś, czego niestety nie ma w Europie. Jeśli mieszkasz w kraju Zatoki Perskiej, to oczekuje się od Ciebie, że będziesz przestrzegał panujących w kraju gospodarza zasad i dla mnie nie ma w tym nic dziwnego.
OdpowiedzUsuń